Ameland Stormachtig Verlangen
Achter die reeks herkenbare duinen
Een uitgestrekt stuk Hollands strand
Vol emoties langs de vloedlijn kunnen struinen
Tochten over het altijd afwisselende Ameland
Een ander thuis, het is een soort van mijn tweede haven
Even weg van ‘t alledaagse rumoer
Ik kan daar gewoon wat innerlijke geluk staven
met de natuur als kapitein aan ‘t roer
Mijn gedachten hebben de drang van het er naar teruggaan
al met menig laag behangen
Zeer binnenkort zal ik weer op de pier in Holwerd staan,
samen met mijn gezin en dat stormachtige verlangen
Reacties op dit gedicht
| Stroejaro: | Vrijdag, februari 26, 2016 18:24 |
| Bedankt voor jullie fijne woorden. | |
| wervelende regenboog: | Vrijdag, februari 26, 2016 16:39 |
| lijkt me verademing in die weidse omgeving mooi neergezet |
|
| Mamke: | Donderdag, februari 25, 2016 22:49 |
| Oh zo herkenbaar voor mij... Heerlijk gedicht! | |
| Artifex: | Donderdag, februari 25, 2016 21:52 |
| Ik ben er nog nooit geweest, maar herken het gevoel... | |
| Pascal Janssen: | Donderdag, februari 25, 2016 21:46 |
| Mooi schrijfsel over een mooi eiland. Greetzzz Pasje |
|
| Avr: | Donderdag, februari 25, 2016 21:01 |
| Zeer mooi gedicht, waaruit echt het verlangen spreekt! mvg Avr |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stroejaro |  
|
|
| Gecontroleerd door: Stroejaro | ||
| Gepubliceerd op: 25 februari 2016 | ||
| Thema's: | ||