Ze komt deze avond thuis
geschopt en geslagen
direct naar het ziekenhuis
haar armen en benen onder het verband
De mensen uit klas hebben haar niet graag
alle jongens en meisjes haten haar
ze zorgen dat ze alles verdraagt
dat is nu al zo, van het eerste leerjaar
Ze zit nu in de vierde klas
tien jaar werd ze deze week
toch wilde ze dat ze nooit geboren was
dat niemand constant naar haar keek
Uitlachen met haar kort, oranje haar
“dat is niets voor een kleine meid”
dat mag ze al horen, zoveel jaar
daarom dat ze ook zo lijd
Deze avond is ze van school thuisgekomen
met wonden aan haar armen en benen
daarvan heeft ze nooit willen dromen
ze kan nooit eens lachen, maar altijd wenen
Ze wou dat ze weg kon gaan
niet meer bij de mensen zijn
ze wou dat ze niet meer op de wereld kon staan
dan heeft ze geen verdriet meer, zorgen of pijn
| wervelende regenboog: | Woensdag, maart 02, 2016 13:06 |
| hopelijk kan ze het mettertijd van zich afschudden goed verwoord |
|
| Mamke: | Woensdag, maart 02, 2016 12:58 |
| Krijg hier een brok in mijn keel van, beklemmend.... Helaas komt het te vaak voor.... Onbegrijpelijk, want niets onschuldiger dan een kind, waarom zou je dat willen doen.... | |
| teun hoek: | Woensdag, maart 02, 2016 12:20 |
| de waan v an de dag helaas. th |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, maart 02, 2016 11:40 |
| O, wat is dit heftig Raissa, wat een intens triest verhaal. Er schijnt weinig aan te doen zijn, dit is geen leven voor een kind. ik ben er stil van en hoop dat het met de jaren beter gaat. Ik wens jou heel veel liefs . Anneke |
|
| Auteur: gedichtenlady |  
|
|
| Gecontroleerd door: gedichtenlady | ||
| Gepubliceerd op: 02 maart 2016 | ||
| Thema's: | ||