Morgen ben ik dood
Als ik doodga
zullen de kinderen blijven spelen
zal de zon opstaan in het oosten
en slapengaan in het westen
Als ik doodga
huil je ogen dan maar niet vol tranen
in wezen zal ik altijd tussen het vatbare
en het onvatbare blijven zweven
Als ik doodga
ga maar niet zitten treuren
maar denk aan mijn fouten en mijn glimlach
die me maakten zoals ik was
Als ik morgen doodga
kom dan niet achter mij
ik weet
ik kom wel achter jou
zullen de kinderen blijven spelen
zal de zon opstaan in het oosten
en slapengaan in het westen
Als ik doodga
huil je ogen dan maar niet vol tranen
in wezen zal ik altijd tussen het vatbare
en het onvatbare blijven zweven
Als ik doodga
ga maar niet zitten treuren
maar denk aan mijn fouten en mijn glimlach
die me maakten zoals ik was
Als ik morgen doodga
kom dan niet achter mij
ik weet
ik kom wel achter jou
Reacties op dit gedicht
| Raar mie: | Woensdag, mei 29, 2002 19:31 |
| Deze vind ik ook wel echt fantastisch en 1 ding is al zeker in jou gedichtjes zou je toch al een bewonderenswaardig deeltje van jezelf achterlaten |
|
| Spike: | Maandag, mei 27, 2002 13:58 |
| Wat mooi!Echt super!Doodgaan doe je best niet meteen, want je schrijft PRACHTIG!!!! | |
| eclips: | Zaterdag, mei 25, 2002 19:57 |
| ik denk er ook zo over ! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Kris Vansteenbrugge | 
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 25 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||