het schoolgebouw
ik sta stil
langsheen de afgebroken gebouwen
waar eens zoveel kinderen
de schoolpoort binnen stapten
ze met menig traantje
rond mama's benen hingen
en stoer hun verhalen vertelden
nu maakt het plaats voor serviceflats
woningen voor gezinnen
maar ik mis het schoolgebouw
waar nu slechts een lege plek
overblijft
langsheen de afgebroken gebouwen
waar eens zoveel kinderen
de schoolpoort binnen stapten
ze met menig traantje
rond mama's benen hingen
en stoer hun verhalen vertelden
nu maakt het plaats voor serviceflats
woningen voor gezinnen
maar ik mis het schoolgebouw
waar nu slechts een lege plek
overblijft
Reacties op dit gedicht
| september: | Vrijdag, maart 25, 2016 20:18 |
| Mooie weemoed. De belangrijke plaatsen van weleer en later niet meer.. Mooi gedicht. Fijne Paasdagen | |
| Avr: | Vrijdag, maart 25, 2016 12:19 |
| Nostalgie! Mooi verwoord! mvg Avr | |
| wervelende regenboog: | Vrijdag, maart 25, 2016 11:27 |
| ja jammer is dat als die oude gebouwen verdwijnen voor zakelijk ogende panden fijne paasdagen roosje wr |
|
Over dit gedicht
| Auteur: roosjerood | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 25 maart 2016 | ||
| Thema's: | ||