Verborgen schoonheid
Gedragen over gladgestreken water
met gevoel van kilte zonder windvlaag
zo opent haar nieuwe pad in bloesems
en leven de diepen gevoelens gestaag.
Twee zwanen dobberen trapsgewijs
en geleiden de processie tot het kanaal
waarbij de stilte het geloof van spijt
je sluiert rondom jouw schoonheid.
Een waterweg van een dynamische fase
naar de vrijheid over golven van de zee
omarm je vertraagt kalm de deining
en hef ik het glas andermaal met rosé.
met gevoel van kilte zonder windvlaag
zo opent haar nieuwe pad in bloesems
en leven de diepen gevoelens gestaag.
Twee zwanen dobberen trapsgewijs
en geleiden de processie tot het kanaal
waarbij de stilte het geloof van spijt
je sluiert rondom jouw schoonheid.
Een waterweg van een dynamische fase
naar de vrijheid over golven van de zee
omarm je vertraagt kalm de deining
en hef ik het glas andermaal met rosé.
Reacties op dit gedicht
| ela: | Dinsdag, april 05, 2016 09:23 |
| MOOI, je voelt het gebeuren. ela |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, april 05, 2016 09:20 |
| mooi schrijven | |
| Stroejaro: | Dinsdag, april 05, 2016 08:36 |
| Heel mooi. | |
| wijnand.: | Dinsdag, april 05, 2016 08:17 |
| Fraai | |
Over dit gedicht
| Auteur: Alexander41 | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 05 april 2016 | ||
| Thema's: | ||