zonder hoop
ik wil niet meer
ik kan niet meer
ik wil alleen
jouw hand vasthouden
maar dat mag niet meer
ik wil niet meer vertellen met een glimlach
zonder hoop
dat het straks wel weer voorbij gaat
omdat er nu voor mij niets gaat
dan denken aan de dood
ik kan niets meer
ik wil niets meer
dan alleen maar zeggen dat
jouw hand jouw vingers om mijn polsen
dat kleine kneepje die grote ogen
alles is wat mij nog doet
geloven dat ik leven kan
ik kan niet meer
ik wil alleen
jouw hand vasthouden
maar dat mag niet meer
ik wil niet meer vertellen met een glimlach
zonder hoop
dat het straks wel weer voorbij gaat
omdat er nu voor mij niets gaat
dan denken aan de dood
ik kan niets meer
ik wil niets meer
dan alleen maar zeggen dat
jouw hand jouw vingers om mijn polsen
dat kleine kneepje die grote ogen
alles is wat mij nog doet
geloven dat ik leven kan
Reacties op dit gedicht
| justthisguyrevamp: | Zaterdag, april 09, 2016 00:45 |
| Hoop en geloof worden overschat. En het stomme is dat gelukkige en minder gelukkige mensen daar hetzelfde denken. Mijn advies: Onderneem iets. Maak een foute of goede keus, maar blijf niet hangen in niets doen. Fijn dat je al stappen zet. | |
| Avr: | Vrijdag, april 08, 2016 16:21 |
| Hoop doet leven! Hoop, dat je toch weer hoop mag vinden! Sterkte! mvg Avr | |
Over dit gedicht
| Auteur: Castorpollux | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 april 2016 | ||
| Thema's: | ||