Waarom ken ik je niet
Ik wil je zo graag begrijpen
weten het hoe en waarom
Wat er door je gedachten speelt
soms verdwijnt met stille trom
Wat speelt jou parten
waarom je zo in het leven staat
Is het leven voor jou een hel
wil je wel dat het verder gaat
Waarom is je leven zo geheim
ken ik je doen en laten niet
Is er iets gebeurd in je verleden
waarom men dit niet van jou ziet
Waarom je doet zoals je doet
waarom je bent zoals je bent
Deze moeder vind het zo vervelend
dat ze haar eigen zoon niet kent
Kon jij je maar uiten
je totaal open gooien
Was je leven maar niet geheimzinnig
kon je maar ontdooien
En vrijheid ervaren
blij en gelukkig zijn
Vervolgens het leven ervaart
als prachtig en fijn
Reacties op dit gedicht
| Solitair: | Woensdag, april 13, 2016 13:02 |
| Misschien dat het met zijn verre verre verleden te maken. Hopelijk vindt hij/zij de verlichte paden en blijft verlicht. | |
| Cor van Vliet: | Maandag, april 11, 2016 07:31 |
| Mamke soms is het anders zijn van een mens een raadsel | |
| slaaf Jacob: | Maandag, april 11, 2016 01:19 |
| Dit mooie schrijven kan hem wellicht ontdooien sterkte. | |
| Willem B. Tijssen: | Zondag, april 10, 2016 18:58 |
| Hopelijk plaatst het leven iemand op zijn pad bij wie hij zijn hart kan uitstorten; en zo het oude leven achter zich kan laten. | |
| Avr: | Zondag, april 10, 2016 18:56 |
| Blijft heftig! Wel mooi verwoord. Wens je sterkte! mvg Avr | |
| teun hoek: | Zondag, april 10, 2016 18:24 |
| pijn die nimmer ophoudt en buiten begrip om blijft de liefde zoeken. Sterkte. th | |
| Aquarel: | Zondag, april 10, 2016 18:08 |
| Aangrijpend, je zoon in zijn verslaving te zien verdwijnen. Hopend hem terug te vinden. Sterkte, liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Mamke | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 10 april 2016 | ||
| Thema's: | ||