Voorlopig is het goed zoals het is
Het enige wat er nog rest is stilte
Elke keer als ik van iemand hield,
brak hij mijn hart en vertrok, ging weg
mij achterlatend met de gebroken stukken van mijn hart.
2013: het is nu alweer drie jaar geleden
3 jaar geleden was ik alles kwijt
ik kon door de ernst van CIDP niet veel meer
pas vanaf juni 2013 aan de medicijnen,
zwaar depressief, sommige vriendschappen liepen
stuk doordat ik zo ziek was, arbeidsongeschiktheid papieren tekenen, geen 2e Master dus dat hij van wie ik hield, stil werd kwam extra hard aan.
ik heb er zeker 1.5 jaar over gedaan voordat het alles
een plek kreeg die 1,5 jaar waren vreselijk ik was alles kwijt ik voelde me een Loser 100 % en dagelijks lang huilen. Toen ik besloot om te beginnen met schrijven kreeg ik eindelijk weer beetje zin het leven.
Sindsdien ben ik langzaam uit mijn schulp gekropen. Het gaat nu langzaam aan de goede kant op. Er zijn weer lichtpuntjes zoals vriendschap, muziek, boeken en familie in mijn leven waarvoor ik zo dankbaar ben.
De Liefde heeft me veel verdriet gedaan daarom zeg Ik blijf wel alleen misschien dat het anders wordt in de toekomst maar voorlopig is het goed zoals het is.
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Zondag, april 17, 2016 13:13 |
| Ik vind het knap hoe je jouw weg zoekt door het duister, gelukkig dat er nu lichtpuntjes zijn. Liefs, Aquarel |
|
| Connection: | Zaterdag, april 16, 2016 21:31 |
| Fijn van je en moedig om dat te delen wat er leeft. Waardevol gedicht een toekomstlicht Beste Groeten, Roger |
|
| Avr: | Zaterdag, april 16, 2016 20:48 |
| Mooi om te lezen over de lichtpuntjes in je leven! Vooral als deze je pijn kunnen verzachten! mvg Avr | |
| MarianDriessen: | Zaterdag, april 16, 2016 20:46 |
| beste verdrietige schildpad, lichtpuntjes zijn er al lijken ze nu nog ver weg maar ze gaan zeker hun weg vinden naar jou. heel veel sterkte. | |
Over dit gedicht
| Auteur: verdrietige schildpad | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 16 april 2016 | ||
| Thema's: | ||