Bruggenbouwer
De brug verbindt harten
beantwoorde beweging
in het zien van de andere
vreemde aan de overzijde
stap voor stap, lichtvoetig
dan wel voorzichtig reikend
naar meer dan alleen zelf zijn
de steun en weet van de brug
vreugde, wederkerig samengaan
illusie die niet mag bestaan
verbonden, en de ander bleef vreemde
om dan rechtsomkeert te maken
bruggenbouwer, de touwen ontknopen
met eenzaam hart, gedurfde handen
levenswerk achter je te verbranden
Soms is er geen weg terug
Reacties op dit gedicht
| september: | Zondag, april 24, 2016 15:31 |
| Heel erg bedankt hiervoor Pbouwknegt, Connection en Hans Winter voor de als altijd prachtig toevoegende gedicht teksten die verrijkend zijn. En begrip bieden. Liefs | |
| Hans Winter: | Zondag, april 24, 2016 14:57 |
| de brug tussen de beide torens, die torens terzijde van deze brug, soms kijken wij het ene, dan weer het ander aan, nooit afgezonderd van het verbond, om gepaard elkaar en onszelf evenzo waar te verstaan, alleen samen soms even tezamen alleen twee gelaten terug. (p.s. naar de Londense brug) hans |
|
| Hans Winter: | Zondag, april 24, 2016 14:56 |
| bouw je beider brug, weet je die over te steken, de kijker bekeken tegemoet te komen, keer op keer zijn kant te betreden, dan breekt de tijd aan weg te blijven, de ander die klaargelegde kans te geven, die niet kwam, kan hij, al is het maar mank, onhandig, open op gaan leven? groetje, hans |
|
| Hans Winter: | Zondag, april 24, 2016 14:56 |
| de brug tussen de beide torens, die torens terzijde van deze brug, soms kijken wij het ene, dan weer het ander aan, nooit afgezonderd van het verbond, om gepaard elkaar en onszelf evenzo waar te verstaan, alleen samen soms even tezamen alleen twee gelaten terug. (p.s. naar de Londense brug) hans |
|
| Connection: | Donderdag, april 21, 2016 02:27 |
| Mooi jij hebt een weg die niet terug gaat Echt mooi, Roger |
|
| Pbouwknegt : | Dinsdag, april 19, 2016 15:38 |
| Levenstaak. Bruggen bouwen. Alles draait uiteindelijk maar om 1 ding. Waarin wij mensen kwetsbaar zijn. Prachtig gedicht september. |
|
| september: | Maandag, april 18, 2016 23:25 |
| Bedankt slaaf Jacob en Hans Winter voor de mooie woorden. Het wordt erg gewaardeerd. Liefs | |
| Hans Winter: | Maandag, april 18, 2016 19:51 |
| samenleven is elkaar ervaren, ten dele herkenbaar mede leven, gelijk waarlijk metgezellen zij aan zij betaamt, maar ook als vreemde tegenover telkens de toevoeging zoeken ter verrijking, verblijding, ter heling zelfs van deze ene. ja, die afstemming, soms blijft het uiteindelijk slechts een wens... groetje, hans |
|
| slaaf Jacob: | Maandag, april 18, 2016 01:44 |
| Die laatste zin maakt het met prachtig af. Graag gelezen. | |
| september: | Zondag, april 17, 2016 21:53 |
| Dank jullie wel voor de fijne reacties. Daar ben ik blij mee Heel lief van jou Anneke. Het doet me goed je woorden te lezen. Liefs en fijne avond allen. |
|
| roosjerood: | Zondag, april 17, 2016 20:07 |
| echt heel mooi | |
| Anneke Bakker: | Zondag, april 17, 2016 17:27 |
| Ik zie jou als bruggenbouwer hier om tot elkaar te komen en te blijven en geen brug om terug te gaan naar de eenzaamheid. Heel bijzonder gedicht. Lieve groet September. Anneke |
|
| teun hoek: | Zondag, april 17, 2016 17:12 |
| wij hebben bruggenbouwers nodig mooi th |
|
| John Kroos: | Zondag, april 17, 2016 16:12 |
| En een brug, daadwerkelijk te ver.. Mooi en graag gelezen, hartelijke groet, John |
|
| verdrietige schildpad: | Zondag, april 17, 2016 16:08 |
| hele mooie, september! | |
Over dit gedicht
| Auteur: september |  
|
|
| Gecontroleerd door: september | ||
| Gepubliceerd op: 17 april 2016 | ||
| Thema's: | ||