Een overlevende
Hij is er aan ontkomen.
De nachtmerrie van Auschwitz.
De tralies door zijn dromen;
die zijn blik blijvend vertroebelt;
die de vesting van zijn ziel heeft versteend.
Hij is er aan ontkomen.
De nachtmerrie van Auschwitz.
Een glimlach werd aan hem ontnomen;
door die bittere traan die al hetgeen
vertroebelt; dat reeds was opgedroogd voor
het door hem kon worden beweend.
Hij is er aan ontkomen.
De nachtmerrie van Auschwitz.
Een droom werd door de tijd aan hem
ontnomen; die zijn toekomst op wat
hem toekomt vertroebelt; die slechts
de geschiedenis aan hem heeft beleend.
Hij is er aan ontkomen.
De nachtmerrie van Auschwitz.
Een behouden vrijheid die hem niet
kon worden ontnomen; die nimmer zijn
solidariteit met het lot vertroebelt;
die nimmer een gevoel van medeschuld
aan hem ontneemt.
Hij is er aan ontkomen.
De nachtmerrie van Auschwitz.
Een strijder te willen zijn heeft
erger doen voorkomen; die niettemin
zijn ziel niet blijvend vertroebelt;
die zijn hoop op nieuw leven niet
heeft versteend.
De nachtmerrie van Auschwitz.
De tralies door zijn dromen;
die zijn blik blijvend vertroebelt;
die de vesting van zijn ziel heeft versteend.
Hij is er aan ontkomen.
De nachtmerrie van Auschwitz.
Een glimlach werd aan hem ontnomen;
door die bittere traan die al hetgeen
vertroebelt; dat reeds was opgedroogd voor
het door hem kon worden beweend.
Hij is er aan ontkomen.
De nachtmerrie van Auschwitz.
Een droom werd door de tijd aan hem
ontnomen; die zijn toekomst op wat
hem toekomt vertroebelt; die slechts
de geschiedenis aan hem heeft beleend.
Hij is er aan ontkomen.
De nachtmerrie van Auschwitz.
Een behouden vrijheid die hem niet
kon worden ontnomen; die nimmer zijn
solidariteit met het lot vertroebelt;
die nimmer een gevoel van medeschuld
aan hem ontneemt.
Hij is er aan ontkomen.
De nachtmerrie van Auschwitz.
Een strijder te willen zijn heeft
erger doen voorkomen; die niettemin
zijn ziel niet blijvend vertroebelt;
die zijn hoop op nieuw leven niet
heeft versteend.
Reacties op dit gedicht
| Stroejaro: | Zondag, april 24, 2016 15:59 |
| Zeer indrukwekkend geschreven, met veel respect gelezen. | |
| Anneke Bakker: | Zondag, april 24, 2016 15:28 |
| Heel stil wordt men hiervan Willem, een geluk dat hij er is aan ontkomen. Indrukwekkend gedicht ! Fijne middag wens ik je . Anneke |
|
| Aquarel: | Zondag, april 24, 2016 15:18 |
| Bewonderenswaardig. Liefs, Aquarel |
|
| teun hoek: | Zondag, april 24, 2016 13:03 |
| geweldig als je zo iets positief kan overleven. th | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, april 24, 2016 12:12 |
| tjonge... | |
| Mamke: | Zondag, april 24, 2016 12:03 |
| Heftig de waarheid beschreven... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Willem B. Tijssen | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 24 april 2016 | ||
| Thema's: | ||