Een kleine kapel
Een kleine kapel
tussen de bomen
met een altijd
openstaande deur
waar stilte je omhelst
bij het binnenkomen
kaarsjes branden
als teken van licht
een warm welkom
als je de weg
naar het huis van
Maria weet te vinden
in alle rust
kan luisteren
naar de stem
van je eigen ziel
om in harmonie
met jezelf te zijn
tussen de bomen
met een altijd
openstaande deur
waar stilte je omhelst
bij het binnenkomen
kaarsjes branden
als teken van licht
een warm welkom
als je de weg
naar het huis van
Maria weet te vinden
in alle rust
kan luisteren
naar de stem
van je eigen ziel
om in harmonie
met jezelf te zijn
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Dinsdag, april 26, 2016 11:47 |
| De mooiste plek om uit te rusten is een veldkapelletje, ik mag er graag vertoeven. Fijn om dit moois te lezen Paula. Lieve groet . Anneke |
|
| teun hoek: | Dinsdag, april 26, 2016 11:47 |
| een rustpunt bij moeite. th |
|
| Avr: | Dinsdag, april 26, 2016 11:19 |
| Mooi, en beeldend de stilte verwoord! Graag gelezen! mvg Avr | |
| SD Rio: | Dinsdag, april 26, 2016 11:10 |
| Een vertrouwde liefdevolle plek om te zijn, mooi omschreven, ik zie het kapelletje zo voor me. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Paula Hagenaars |  
|
|
| Gecontroleerd door: Paula Hagenaars | ||
| Gepubliceerd op: 26 april 2016 | ||
| Thema's: | ||