Kwaad
doordrenkte duisternis
boosaardige beuken en bonkige bospaden
rottende karkassen
stekende stenen die je zool slopen
donkerrood bloed dat langs je dijbeen gutst
licht wordt doordrenkte duisternis
en alsmaar donkerder wordt
tot de donkerte je verstikt
als twee handen die je keel dichtknijpen
het leven uit je zuigt
een karkas achterlaat
tot jij de donkerte bent
ademt en
er geen donkerte donkerder is dan jouw donkerte
alle liefde en leven uit je gezogen
sterf
ga dood
hou op te bestaan
alsof je nooit bestaan hebt
en niemand van je weet
en ooit van je geweten hebt
boosaardige beuken en bonkige bospaden
rottende karkassen
stekende stenen die je zool slopen
donkerrood bloed dat langs je dijbeen gutst
licht wordt doordrenkte duisternis
en alsmaar donkerder wordt
tot de donkerte je verstikt
als twee handen die je keel dichtknijpen
het leven uit je zuigt
een karkas achterlaat
tot jij de donkerte bent
ademt en
er geen donkerte donkerder is dan jouw donkerte
alle liefde en leven uit je gezogen
sterf
ga dood
hou op te bestaan
alsof je nooit bestaan hebt
en niemand van je weet
en ooit van je geweten hebt
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: vandaagismorgenniet | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 mei 2016 | ||
| Thema's: | ||