IK kots bloed
ik kots bloed
ik ken geen angst het voelt zo goed
ik hou niet van nuance, knuffelen, zorgzaam zijn en zoet
ik hou van bitter, pijn en liters bloed
iemand die je onverwachts pijn doet
ik hou niet van witte pieten maar van dikke plakken roet
ik hou van mishandeling, verkrachting en een begrafenisstoet
van dokters die op gebroken benen gaat staan
van jankende kinderen, niet slechts een enkele traan
ik hou van de hel waar ik naartoe zal gaan
sla de pijn mijn lichaam in
trap mijn schedel kapot en begin bij mijn kin
laat het pijn doen, maak me kapot
laat me liggen als ik verrot
ik ken geen angst het voelt zo goed
ik hou niet van nuance, knuffelen, zorgzaam zijn en zoet
ik hou van bitter, pijn en liters bloed
iemand die je onverwachts pijn doet
ik hou niet van witte pieten maar van dikke plakken roet
ik hou van mishandeling, verkrachting en een begrafenisstoet
van dokters die op gebroken benen gaat staan
van jankende kinderen, niet slechts een enkele traan
ik hou van de hel waar ik naartoe zal gaan
sla de pijn mijn lichaam in
trap mijn schedel kapot en begin bij mijn kin
laat het pijn doen, maak me kapot
laat me liggen als ik verrot
Reacties op dit gedicht
| slaaf Jacob: | Woensdag, mei 11, 2016 20:29 |
| Er is voor jouw zat op de wereld om van te genieten dan. Zal toch aardig zijn voor je Wat schoppen en geen geluk. |
|
| antje jansen: | Woensdag, mei 11, 2016 05:47 |
| O. Ik was al een afgehakt staartje, kronkelend en stuiptrekkend. Afijn. Een dichter is wel degelijk tot iets bloederigs in staat, ook al beschikt die over een lichaam van beschuit. | |
Over dit gedicht
| Auteur: vandaagismorgenniet | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 11 mei 2016 | ||
| Thema's: | ||