Afpalen
langs grenzen door fluisterbossen
raakt ons een eindig blikveld
het brood aan doorzogen monden
het zaad in geheelde velden
ter plaatse, het alhier alwaar
wij ons in overeenstemming
bevonden, tot verplaatsen, alsnog
tot de limiet aan zichtvrees
hernieuwbaar stiltevlees, zelfs
aan woelbare aarde voorbij
raakt ons een eindig blikveld
het brood aan doorzogen monden
het zaad in geheelde velden
ter plaatse, het alhier alwaar
wij ons in overeenstemming
bevonden, tot verplaatsen, alsnog
tot de limiet aan zichtvrees
hernieuwbaar stiltevlees, zelfs
aan woelbare aarde voorbij
Reacties op dit gedicht
| slaaf Jacob: | Zondag, mei 15, 2016 04:54 |
| Ik fluister tussen de bomen kan het bos niet vinden. Deze bomen groeien mij te hoog Groetjes en geluk |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Iniduo |  
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 14 mei 2016 | ||
| Thema's: | ||