ons pronkjuweel
de natuur barst uit zijn voegen
stampt de planten uit de grond
zie ze enthousiast staan zwoegen
't lijkt een heimelijk verbond
eerst zie je nog alleen wat aarde
dan hier en daar een groene spriet
als je eventjes niet oplet
weet je niet meer wat je ziet
overdonderd door de aanblik
van het overdadig' groen
zet ik mij in mijne zetel
ga ik even niets meer doen
lente zorgt ondanks de koude
voor een schitterend tafereel
waar we dankbaar van genieten
ja zij is ons pronkjuweel
15 mei 2016
wr
Aquarel: | Maandag, mei 16, 2016 16:02 |
Beeldschoon gedicht over de beeldschone natuur. Liefs, Aquarel |
|
Stroejaro: | Zondag, mei 15, 2016 20:21 |
prachtig! | |
slaaf Jacob: | Zondag, mei 15, 2016 20:02 |
Lekker voor gaan zitten genieten prachtig . Mooi juweel groetjes en geluk. |
|
Avr: | Zondag, mei 15, 2016 16:52 |
Een mooi natuurgedicht! Vooral de 2e strofe zorgt voor een lach op mijn gezicht! Zo herkenbaar! mvg Avr | |
Hans Winter: | Zondag, mei 15, 2016 15:42 |
ik had wat poosjes regen om me laten overkomen, maar dan ja juist dan die zegen der zon op zo'n lichtend lint in de berm langs mijn weg boterbloemen, verdicht daar voluit golvend op de wind die waait waarheen hij wil, ja dat doet o zo goed. hans |
|
Mamke: | Zondag, mei 15, 2016 14:32 |
Ik zie het helemaal voor me! Prachtig! | |
Auteur: wervelende regenboog | ||
Gecontroleerd door: wervelende regenboog | ||
Gepubliceerd op: 15 mei 2016 | ||
Thema's: |