Zoals Maria
Zoals Maria
Want zo was ik toch onbevlekt
Maar bezwangerd en ontvankelijk en
Zo jong nog
U die ik heb gebaard eerbiedig want
Zelfs dat was ik onmachtig
Groet ik u, kinderen van mijn schoot
Was ik ooit
In blijde verwachting
Dan heb ik niet geweten van het lichaam dat nietswaardig
Reageert of de geest gereduceerd tot
Ontsluitend baringskanaal in stuit en tang
Tot uitsluitend angst
Heb ik gebaard maar het leven
Niet gegeven, slechts een omen van ontvangen zaad
Genetica misschien omdat ik niet wist van uw verdriet
Geliefde kinderen, toen niet
En nu niet en nog steeds zonder kracht
Sta ik aan uw weg en groet u weer
Tot ziens, tot horens, tot de volgende keer.
Beppy Vanroy 2006
Want zo was ik toch onbevlekt
Maar bezwangerd en ontvankelijk en
Zo jong nog
U die ik heb gebaard eerbiedig want
Zelfs dat was ik onmachtig
Groet ik u, kinderen van mijn schoot
Was ik ooit
In blijde verwachting
Dan heb ik niet geweten van het lichaam dat nietswaardig
Reageert of de geest gereduceerd tot
Ontsluitend baringskanaal in stuit en tang
Tot uitsluitend angst
Heb ik gebaard maar het leven
Niet gegeven, slechts een omen van ontvangen zaad
Genetica misschien omdat ik niet wist van uw verdriet
Geliefde kinderen, toen niet
En nu niet en nog steeds zonder kracht
Sta ik aan uw weg en groet u weer
Tot ziens, tot horens, tot de volgende keer.
Beppy Vanroy 2006
Reacties op dit gedicht
| slaaf Jacob: | Woensdag, mei 18, 2016 23:27 |
| Aangrijpend maar mooi gebracht Beppy. Groetjes en geluk. |
|
| Hans Winter: | Woensdag, mei 18, 2016 19:29 |
| maar misschien geven zij jou iets van hun leven mee, om ooit nooit verhoorde verloren mededogen zo zeer doorleefd na te mogen streven. groetje, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Beppie Vanroy | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 mei 2016 | ||
| Thema's: | ||