gij zult de Here uw God eren
mijn verouderen draag ik op
aan mijn God
Haar nabijheid voelt warm
wanneer ik veilig langs Haar wandel
vergaat mij elke trots
zwijgen kerkvorsten
- wie verbiedt kinderen
om te spelen?
enkel in ’t herinneren
kan ik Haar misschien vergeten
want nimmer heb ik meer begeerd
sunset 18-05-2016
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Donderdag, mei 19, 2016 16:51 |
september, Markemans, slaaf Jacob, Dank jullie wel voor het lezen en reageren en geniet van een liefst vredige donderdagnamiddag. Warme groetende genegenheid, |
|
| slaaf Jacob: | Donderdag, mei 19, 2016 00:20 |
| Die liefde overstijgt mooi. Groetjes en geluk. |
|
| Markemans: | Woensdag, mei 18, 2016 22:48 |
| Wat mooi dat je jou god als vrouw ziet. Leuk om te zien. Groet, Mark | |
| september: | Woensdag, mei 18, 2016 18:43 |
| Erg mooi Sunset. Het gedicht stemt tot mijmeren. Liefs | |
| Hans Winter: | Woensdag, mei 18, 2016 18:16 |
| 'wie niet wordt als een kind komt het koninkrijk niet binnen', moge dat immer ons geleerd willen wezen voor 't spelen relativeren. groetje, hans |
|
