Ze zeggen.....
Ze zeggen dat het verdriet wel slijt
hoe verder we vorderen in de tijd.
Dat ik alle herinneringen moet koesteren
zoals ik jou heb gekend.
Ze zeggen....
Maar mensen hebben makkelijk praten.
Zij weten niet hoe erg ik je mis.
Zij weten niet hoe moeilijk het is
zonder jou verder te moeten leven.
En het gemis een plekje te kunnen geven.
Zij weten niet hoe wij konden lachen
om de meest simpele dingen.
Hoe we elkaar steunden als het even tegen zat.
En het dan zo gezellig konden maken,
dat je spontaan de tijd vergat.
Zij weten niets over jouw strijd,
ze weten niets over jouw pijn.
Je wou nog zoveel, maar het ging niet meer.
En nu jij er niet meer bent
wens ik dat je nog bij me kon zijn.
Maar helaas, jij bent er niet meer.
Ik moet je laten gaan
en proberen met mijn leven door te gaan.
Want ze zeggen dat het leven nog altijd doorgaat,
ook nu jij er niet meer bent.
Ik mis je, maar koester dankbaar de mooie herinneringen,
omdat ik blij ben jou te hebben gekend!
©Pancho v/d Post
19 mei 2016
hoe verder we vorderen in de tijd.
Dat ik alle herinneringen moet koesteren
zoals ik jou heb gekend.
Ze zeggen....
Maar mensen hebben makkelijk praten.
Zij weten niet hoe erg ik je mis.
Zij weten niet hoe moeilijk het is
zonder jou verder te moeten leven.
En het gemis een plekje te kunnen geven.
Zij weten niet hoe wij konden lachen
om de meest simpele dingen.
Hoe we elkaar steunden als het even tegen zat.
En het dan zo gezellig konden maken,
dat je spontaan de tijd vergat.
Zij weten niets over jouw strijd,
ze weten niets over jouw pijn.
Je wou nog zoveel, maar het ging niet meer.
En nu jij er niet meer bent
wens ik dat je nog bij me kon zijn.
Maar helaas, jij bent er niet meer.
Ik moet je laten gaan
en proberen met mijn leven door te gaan.
Want ze zeggen dat het leven nog altijd doorgaat,
ook nu jij er niet meer bent.
Ik mis je, maar koester dankbaar de mooie herinneringen,
omdat ik blij ben jou te hebben gekend!
©Pancho v/d Post
19 mei 2016
Reacties op dit gedicht
| Stroejaro: | Donderdag, mei 19, 2016 18:29 |
| Heel veel sterkte en knap geschreven. | |
| wervelende regenboog: | Donderdag, mei 19, 2016 11:56 |
| mooi hier je gevoelende de vrije loop gelaten... | |
| Avr: | Donderdag, mei 19, 2016 10:46 |
| Ontroerend mooi, en zo herkenbaar! Herinneringen blijven, maar zo ook het gemis! Sterkte! mvg Avr | |
| Roselynn: | Donderdag, mei 19, 2016 10:15 |
| Ja, herkenbaar.. Ze zeggen... en men weet niet... |
|
| Markemans: | Donderdag, mei 19, 2016 08:49 |
| Aandoenlijk mooi. Troost jezelf met de mooie herinneringen. | |
| teun hoek: | Donderdag, mei 19, 2016 08:49 |
| hetleven gaat door doch in een heel andere dimensie. Alleen zij die het ondergaan voelen de pijn. Sterkte. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: Pancho v/d Post | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 mei 2016 | ||
| Thema's: | ||