separeer cel
Het is kil en koud
Waar stille tranen
Wenen, Wenen van
Angst en pijn
De muren zo grauw
Gesloten deur
Doen mij benauwen
En was alleen
Alleen in een cel
Alleen een matras
Een camera voor...
En ik was veilig.
Waar stille tranen
Wenen, Wenen van
Angst en pijn
De muren zo grauw
Gesloten deur
Doen mij benauwen
En was alleen
Alleen in een cel
Alleen een matras
Een camera voor...
En ik was veilig.
Reacties op dit gedicht
| sniperium: | Zondag, september 11, 2016 15:40 |
| als een cel van ijs en sneeuw, die iedereen buiten houd, behalve jezelf. voelt soms veilig en goed. ik wens je toe dat je levenskracht vind en liefde. sterkte! | |
| slaaf Jacob: | Woensdag, juni 08, 2016 22:51 |
| Ter bescherming veilig heel ingrijpend maar goed. Sterkte groetjes en geluk. | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, juni 07, 2016 23:24 |
| tjonge tulpje indrukwekkend! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tulpje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 07 juni 2016 | ||
| Thema's: | ||