Kinderen van een mindere God
Kinderen van een mindere God.
Hun aangezichten zijn geschonden.
Met het water van de zee wassen
zij hun open wonden.
Dood zijn zij naar het woord.
Hun stem wordt niet meer gehoord.
Kinderen van een mindere God.
Zij mogen er niet in geloven.
Met de monden van beneden wordt
tegen hen gelogen.
Genegeerd en gestoord zijn zij
onderweg in hun leven ontspoord.
Kinderen van een minder God.
Zij worden behandeld als parasieten.
Van wie zij zijn heeft men geen idee,
daarom verspreidt men hen als Israëlieten.
Gediscrimineerd en niet gehoord trekken
trekken zij door het leven voort.
Kinderen van een mindere God.
Hun aangezichten zijn geschonden.
Voortgedreven naar de zee vullen zij
hun monden. Brood drijft hen voort in
de strijd om het bestaan. Ongewenst,
geslagen wast hun leven vol in de traan.
Want kinderen zijn zij allemaal.
Kinderen uit één hand.
Kinderen onderweg naar de eeuwigheid;
tegen welke geen onderscheid is bestand.
De God die wij ons rechtvaardig denken,
zal geen van zijn eigen kinderen krenken.
Want kinderen zijn zij allemaal.
Kinderen uit één hand.
Kinderen levenslang op de vlucht
Voor wat vrijheid na de brand.
De God die hen het leven toebedeelt
in onvoorziene geschenken; laat niet
toe dat wij ons meester over hen denken.
Hun aangezichten zijn geschonden.
Met het water van de zee wassen
zij hun open wonden.
Dood zijn zij naar het woord.
Hun stem wordt niet meer gehoord.
Kinderen van een mindere God.
Zij mogen er niet in geloven.
Met de monden van beneden wordt
tegen hen gelogen.
Genegeerd en gestoord zijn zij
onderweg in hun leven ontspoord.
Kinderen van een minder God.
Zij worden behandeld als parasieten.
Van wie zij zijn heeft men geen idee,
daarom verspreidt men hen als Israëlieten.
Gediscrimineerd en niet gehoord trekken
trekken zij door het leven voort.
Kinderen van een mindere God.
Hun aangezichten zijn geschonden.
Voortgedreven naar de zee vullen zij
hun monden. Brood drijft hen voort in
de strijd om het bestaan. Ongewenst,
geslagen wast hun leven vol in de traan.
Want kinderen zijn zij allemaal.
Kinderen uit één hand.
Kinderen onderweg naar de eeuwigheid;
tegen welke geen onderscheid is bestand.
De God die wij ons rechtvaardig denken,
zal geen van zijn eigen kinderen krenken.
Want kinderen zijn zij allemaal.
Kinderen uit één hand.
Kinderen levenslang op de vlucht
Voor wat vrijheid na de brand.
De God die hen het leven toebedeelt
in onvoorziene geschenken; laat niet
toe dat wij ons meester over hen denken.
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Zondag, juni 12, 2016 17:34 |
| ongekend wat zoal gebeurd in deze wereld. Dat zij iets van geluk mogen ervaren. th | |
| Anneke Bakker: | Zondag, juni 12, 2016 17:34 |
| Kinderen van een mindere God, het zijn allemaal kinderen die wij niet in de kou mogen laten staan. Je bent ermee begaan Willem, ik lees het in dit rakende gedicht. Mooie avond wens ik je. Anneke |
|
| wervelende regenboog: | Zondag, juni 12, 2016 17:32 |
| heel mooi Willem B. |
|
| slaaf Jacob: | Zondag, juni 12, 2016 16:36 |
| Ieder heeft de vrijheid gekregen om zelf te denken sommigen zouden daar meer gebruik van moeten maken. Mooi gedicht Willem groetjes en geluk | |
| Hans Winter: | Zondag, juni 12, 2016 15:23 |
| 'de minste van mijn broeders' werd ons in goeden doen tot maatstaf gesteld, minachting raakt ook hem die ons in woord en daad tot voorbeeld wilde. hans |
|
| september: | Zondag, juni 12, 2016 13:35 |
| Indrukwekkend schrijven, heel goed. Het raakt me. Liefs | |
Over dit gedicht
| Auteur: Willem B. Tijssen | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 12 juni 2016 | ||
| Thema's: | ||