Symbiose
Kijk.
Kijk, naar mij..
Zie mijn voeten,
hoofd,
en lijf.
Ik heb gezien,
gehoord,
gedragen..
zie hoe ik mijn kroon,
met hemelswitte veren,
in het luchtig blauw beschrijf.
-
Voel..
Voel, mijn wortels..
Voel de grond,
waar ik in sta.
Besef dat niets,
verdeeld kan groeien,
dat echt alles,
met elkaar zal bloeien..
Ga de zon,
voor ons,
maar achterna..
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Zondag, juni 26, 2016 17:36 |
| Heerlijkheid om dit moois te lezen John, laat maar groeien en bloeien. Fijne avond. Anneke |
|
| teun hoek: | Zondag, juni 26, 2016 16:38 |
| mens en natuur verweven in groei. th | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, juni 26, 2016 14:09 |
| mooi hoor en ook de achtergrond klasse! |
|
| september: | Zondag, juni 26, 2016 13:23 |
| Mooi mooi. Het leest heel vloeiend en aansprekend. Goed geschreven John. Liefs | |
Over dit gedicht
| Auteur: John Kroos |  
|
|
| Gecontroleerd door: John Kroos | ||
| Gepubliceerd op: 26 juni 2016 | ||
| Thema's: | ||