Dromen komen in stromen
beurtelings achter elkaar.
Kruipen en sluipen door kleine
zwarte nerven, daar waar het
nachthemel zwart verrijkt, met
een fluweel zacht toneel.
Dromen vertalen verhalen
maken van niets een iets
uit geheime plekken afkomstig
Boeien en vervloeien, stralen
als een heldere nevel in mijn
handpalm voldaan.
Dromen kun je alleen zelf
begrijpen, juist op momenten
wanneer ze weer vergaan
terug naar het archief waar
niemand zal komen, het archief
van een volstrekt onbekend.
Remco den Hartog
25 juni 2016