Voltooid.
Voltooid.
Het leven leven
tot het einde
dan niet verloren doch voltooid.
Waar Hij de eindstreep
heeft getrokken
in Zijn gena dan zijn getooid.
Kleurt in het eeuwig
het volmaakte
die alle grijssluier verdampt
al aardse schaduw
op deed heffen
aan Zijn belofte vast geklampt.
Dan heeft de Schepper
doen voltooien
wat eens verstoord de einder brak.
Mogen wij ons in
Zijn Liefde plooien
in ’t Nieuw Jeruzalem onderdak
th
Reacties op dit gedicht
| wervelende regenboog: | Woensdag, juni 29, 2016 14:07 |
| als de sluier waarlijk wordt opgelicht weten wij wie wij werkelijk zijn | |
| Willem B. Tijssen: | Woensdag, juni 29, 2016 12:58 |
| Elke onvolmaakte levensdag onderweg naar een volmaakte eeuwigheid. Een mooi hoopvol vooruitzicht. | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, juni 29, 2016 09:28 |
| dank je teun is weer de moeite waard |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, juni 29, 2016 09:21 |
| In Zijn liefde geplooid tot het leven is voltooid. Weer een gedicht met hoop op een mooi hiernamaals. Met respect gelezen Teun. Fijne dag gewenst. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 juni 2016 | ||
| Thema's: | ||