Ochtendgloren
Een sluierdeken verbergt de opkomende zon
met uitrustende koeien die het nevel sieren
als bergtoppen over het weiland.
Kijkend naar de horizon ontwaakt het leven
door paarden die in silhouet grazen
met een groet van een hardloper als passant.
Het geluid van klankschalen vanuit het dorp
doet de stilte van de ochtend verbloemen
om de dag te duiden voor de eerste gebeden.
Met half geopende ogen ontvang ik die melodie
en accepteer ik de ochtendmist in mijn hoofd
om de geïnhaleerde energie te besteden.
met uitrustende koeien die het nevel sieren
als bergtoppen over het weiland.
Kijkend naar de horizon ontwaakt het leven
door paarden die in silhouet grazen
met een groet van een hardloper als passant.
Het geluid van klankschalen vanuit het dorp
doet de stilte van de ochtend verbloemen
om de dag te duiden voor de eerste gebeden.
Met half geopende ogen ontvang ik die melodie
en accepteer ik de ochtendmist in mijn hoofd
om de geïnhaleerde energie te besteden.
Reacties op dit gedicht
| wervelende regenboog: | Woensdag, juli 13, 2016 08:18 |
| mooi verwoord | |
| Avr: | Dinsdag, juli 12, 2016 20:12 |
| Zeer mooi en beeldend verwoord! mvg Avr | |
| Mamke: | Dinsdag, juli 12, 2016 13:11 |
| Een heerlijk ontwaken... | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, juli 12, 2016 09:11 |
| Heerlijkheid om zo te mogen wakker worden, fijn om dit moois te lezen Alexander en wens je een mooie dag. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Alexander41 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 12 juli 2016 | ||
| Thema's: | ||