Mijn Bron
Nog voor ik het kan spellen
stromen mijn woorden op papier
in een opwelling
van soms zo maar even
zoals een melodie
die de tonen
op de gevoelige snaar doen beven
zo volg ik mijn bron
de rest is mij om ’t even
omdat ik de poezie min
mijn hele hart klopt er in
stromen mijn woorden op papier
in een opwelling
van soms zo maar even
zoals een melodie
die de tonen
op de gevoelige snaar doen beven
zo volg ik mijn bron
de rest is mij om ’t even
omdat ik de poezie min
mijn hele hart klopt er in
Reacties op dit gedicht
| Stroejaro: | Donderdag, juli 14, 2016 15:55 |
| prachtig! | |
| Anneke Bakker: | Donderdag, juli 14, 2016 15:00 |
| Mooi stukje poëzie Cor, je hebt een gevoelige snaar weten te raken, zo mooi is dit. Zonnige groet en fijne middag. Anneke |
|
| teun hoek: | Donderdag, juli 14, 2016 14:30 |
| dat de bron blijft wellen Cor heerlijk om elkaar steeds te ontmoeten. h gr. teun |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Cor van Vliet | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 juli 2016 | ||
| Thema's: | ||