Niet te vatten


In een opwelling zag hij de bron
welke hij dacht te bewaren
Hoewel het ook meanderen kon
besloot hij alleen wel te varen

Plaatste zijn hand in de rivier
om het gulzig nat te vatten
Gemaakt voor zijn plezier
probeerde hij niet te spatten

Maar langs zijn graaiende handen
ging de stroom aan hem voorbij
Hoe kreeg hij het aan banden
naar zijn eigen groene wei

Hij wist van dammen en kanalen
hield zelf van meer en meer
Voor een ander niets te halen
besloot hij zijn beheer

Tot dat de zon ging dampen
zijn verworvenheid kwam stelen
Zag hij in een laatste klampen
hoe de regen verder ging verdelen

In de droogte die hem restte
viel het groen in geel uiteen
Stierf hij ten langen leste
moederziel alleen ….