ook al ben ik het zelf
nooit hebben woorden mij verlaten
al zwijgen zij soms
en de zee die mijn woorden kent
valt in dat zwijgen
- iets begraaft het begravene -
de dag dat de schrijver weer in mij ontwaakt
kijk ik schuchter verlegen
- elke beschouwing is telkens een ander -
ook al ben ik het zelf
die steeds maar uitkijkt over de tijd
sunset 01-08-2016
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Maandag, augustus 01, 2016 19:52 |
teun hoek, Janny Scheybeler de Jonge, Dank jullie wel voor het lezen en reageren en geniet van een heel rustige maandagavond. Warme genegen groet, |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, augustus 01, 2016 15:14 |
| moo mooi | |
| teun hoek: | Maandag, augustus 01, 2016 13:26 |
| als eb en vloed , immer in beweging blijven. th | |
