Maanfasen

Wassende maan wijst de weg naar huis
Omringd door sterren aan een heldere hemel donker in de nacht
Na een eindeloze dag reizen
Omhelst de ongewone augustus kou me onverwacht

We zagen dezelfde sterren en keken naar dezelfde maan
Onder het dak van hetzelfde universum was jij dan toch even heel dichtbij
Vandaag is het tijd om weer naar huis te gaan

Liggend in mijn bed zie ik de minuten wegtikken en wil de slaap niet komen
Denkend aan jou en het laatste wat ik van je zag
Ik hoop dat ik je deze nacht alvast zie in mijn dromen

Omhels me, houd me vast en verdrijf de kou uit mijn dunne zomerkleren
Kus me, zoen me en heb me lief
Zodat ik het nooit meer zal verleren

Geschreven door

WitteFee

Reacties op dit gedicht

WitteFee vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Aquarel:	Woensdag, augustus 10, 2016 12:28
Zo kun je jullie samen dromen. Mooi... Liefs, Aquarel

ela:	Woensdag, augustus 10, 2016 08:48
Te mooi om waar te zijn . ela

Janny Scheybeler de Jonge:	Woensdag, augustus 10, 2016 05:34
goede morgen een mooi schrijven

Over dit gedicht

Auteur: WitteFee
Gecontroleerd door: christina
Gepubliceerd op: 10 augustus 2016
Thema's: [Liefde]