Omran
Ze hebben je er neergezet
Omran
Je hoofd besmeurd met stof en bloed
Op een oranje stoel in een oranje
omgeving First Aid op de achtergrond
Gelaten staar in de leegte in.
Die wij hebben geschapen.
Verdwaasd kijk je voor je uit een verdwaasde mensenwereld in.
Een wereld die jij niet begrijpt
Je kunt je bloed wel wegvegen
Aan die stoel
Stof en bloed veeg je niet zomaar uit.
Vijf jaar al duurt de strijd
Die niemand kan winnen.
Wie durft het een glimlach te toveren
Op jouw gezicht?
Omran
Je hoofd besmeurd met stof en bloed
Op een oranje stoel in een oranje
omgeving First Aid op de achtergrond
Gelaten staar in de leegte in.
Die wij hebben geschapen.
Verdwaasd kijk je voor je uit een verdwaasde mensenwereld in.
Een wereld die jij niet begrijpt
Je kunt je bloed wel wegvegen
Aan die stoel
Stof en bloed veeg je niet zomaar uit.
Vijf jaar al duurt de strijd
Die niemand kan winnen.
Wie durft het een glimlach te toveren
Op jouw gezicht?
Reacties op dit gedicht
| Avr: | Zaterdag, augustus 20, 2016 11:14 |
| Afschuwelijk al het leed, door dat, wat oorlog heet! Goed verwoord! mvg Avr | |
Over dit gedicht
| Auteur: Aad van der Klaauw | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 20 augustus 2016 | ||
| Thema's: | ||