"Is deze plaats nog vrij"
vraagt een uiterst lieflijke stem
mijn zacht knikje zet haar neer
en onopvallend sla ik haar gade
zoals ze met gekruiste benen gezeten is
afwisselend het linkse, dan weer rechtse onderaan
met ongekende charme bewaakt ze haar doos 'Pringles'
tussen slanke, beringde wijsvinger en duim
legt ze de chip half in haar mond
en werkt hem dan met gekrulde tong naar binnen
-een zacht smekkend geluid-
verontrust kijkt ze rond of iemand het hoorde
niet dus, (denkt ze)
en na haar beminnelijk eten
veegt ze vol zorgvuld, bijna obsessief
de kruimels van haar broek
een fotomodel is ze niet
maar
-ondanks haar leeftijd net voorbij het jeugdige-
wel een heuse vrouw
(gewoon even een verhaaltje om maar te zeggen dat schoonheid niet het enige is dat de vrouw, en dus de aantrekkelijkheid, maakt)