In zulks licht...
Mijn kind, op het strand..., spelend
met de wind..., haar haren strelend
’t is zo’n zomers beeld..., op dit zand
iets dat schittert, als een diamant.
Alleen in zulks licht kan
een verhoopte droom vorm krijgen
daar waar mijn vingers de jouwe grijpen
hield ik van je, hou ik van je, en zal...
De hemel, die pretendeert jou te kennen
het is zo mooi..., haast niet te weerleggen
hij, die in geen enkel opzicht jou benadert
’t is hij..., die in zijn poging enkel verwaterd.
De wereld heeft spijt van wat het geloofd
van al de beloftes... die het ooit beloofd
ook al ben ik nu voor jou van weinig tel
ik hield van je, houd van je, en ik zal...
Wij zweven..., op dezelfde vleugels
dragen in de ogen, dezelfde heugenis
voor dit leven en het daarop volgend
niets dat ‘dat beeld’ ooit kan vervormen.
En overal zal ik het plaatsen..., als bewijs
op ieder plafond, van eender welk paleis
op iedere muur die ik voor me zal krijgen
en juist eronder zal ik schrijven:
Wat in zulks licht kan...
waar mijn vingers de jouwe grijpen
ik hield van je, hou van je en zal...
Schoonbeek, 29 Augustus 2016