samen gingen wij op bezoek
met in onze handen witte rozen
en bij het hekje bleef ik even staan
zacht legde onze schatten de bloemen
bij hun papa en zussen
stil ,met tranende ogen
hoorde ik hun zeggen hoe ze hen misten
en na een poosje zei mijn jongste dochter,
Wat zou het fijn zijn mocht papa er weer zijn
dan zouden wij hier zijn bij jou en niet zo ver weg
Zou het dan niet veel beter zijn Mama?
ik kon enkel knikken en met tranen in mijn ogen
nam ik hen dichtbij mij
Want iedere dag nog mis ik hen ook
en wou ik net hetzelfde als mijn kleine meid
Gelukkig zijn met de liefste die ik zo mis