ik was even stil
de postbode bracht een pakje
ik dacht is dat wel juist
zacht zette ik het op de tafel
en ging de voordeur uit
thuis gekomen opende ik dat maar
bij het lezen had ik het echt zwaar
het kwam van mijn schat en van mijn gezin
want ik dat pakje zat een reisje in
iets wat ik al jaren wou
kwam nu wel heel gauw
een weekje Italie komt er aan
daar wou ik graag eens heen gaan
met dikke tranen in mijn ogen
zat ik stilletjes gebogen
bedankt mijn lieve schat en mijn drie lieve schatten
ik dacht is dat wel juist
zacht zette ik het op de tafel
en ging de voordeur uit
thuis gekomen opende ik dat maar
bij het lezen had ik het echt zwaar
het kwam van mijn schat en van mijn gezin
want ik dat pakje zat een reisje in
iets wat ik al jaren wou
kwam nu wel heel gauw
een weekje Italie komt er aan
daar wou ik graag eens heen gaan
met dikke tranen in mijn ogen
zat ik stilletjes gebogen
bedankt mijn lieve schat en mijn drie lieve schatten
Reacties op dit gedicht
| roosjerood: | Woensdag, september 07, 2016 07:37 |
| volgende Zaterdag ga ik dus een weekje weg |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, september 06, 2016 23:44 |
| hou op wat geweldig!!!!!gefeliciteerd! |
|
| september: | Dinsdag, september 06, 2016 22:57 |
| Wat een lief en mooi cadeau Roosjerood. Mooi ontroerend gedicht. Een mooie reis in het verschiet. Heel fijn. Liefs | |
| Mr. Plokky: | Dinsdag, september 06, 2016 21:50 |
| Mooi toch! Have fun | |
Over dit gedicht
| Auteur: roosjerood | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 06 september 2016 | ||
| Thema's: | ||