Voor ooit
Als de stilte dan is teruggekeerd
De bronloze warmte
Nog nestelt op plaatsen
in zielloze ruimten
Als het laatste blad
De boom laat
En de opkomende winterzon
De rijp op de klei laat schitteren
De vorst de grond in trekt
Om scheuren te houwen
Als vogels vallen
Vlinders herinnering zijn
Engelen zingen
Met verleden stemmen
Als echo
Van echo
Als de rust dan is weergekeerd
En mijn ziel zichzelf bekommerd
Dan denk ik jouw gedachte
Herinner me jouw herinnering
Als de dagen al oud zijn
En de nacht om me vraagt
Wanneer de jaren verglijden
Langs hellingen omlaag
Ik warm me soms
Als t nodig is
Aan onze dagen
Aan gloedvol zijn
De bronloze warmte
Nog nestelt op plaatsen
in zielloze ruimten
Als het laatste blad
De boom laat
En de opkomende winterzon
De rijp op de klei laat schitteren
De vorst de grond in trekt
Om scheuren te houwen
Als vogels vallen
Vlinders herinnering zijn
Engelen zingen
Met verleden stemmen
Als echo
Van echo
Als de rust dan is weergekeerd
En mijn ziel zichzelf bekommerd
Dan denk ik jouw gedachte
Herinner me jouw herinnering
Als de dagen al oud zijn
En de nacht om me vraagt
Wanneer de jaren verglijden
Langs hellingen omlaag
Ik warm me soms
Als t nodig is
Aan onze dagen
Aan gloedvol zijn
Reacties op dit gedicht
| Pbouwknegt : | Zaterdag, september 10, 2016 20:32 |
| Dank je wel lieve september | |
| september: | Zaterdag, september 10, 2016 00:38 |
| Het leest vloeiend, als een mijmering of met iets bezwerends. Met een sterke cadans.Heel mooi geschreven en fijn weer gedichten van jouw hand te lezen. Liefs | |
Over dit gedicht
| Auteur: Pbouwknegt | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 september 2016 | ||
| Thema's: | ||