Wat me het meest pijn doet
is dat jij het geluk niet meer kon vinden.
We komen zoveel tegen onderweg
maar de jonge jaren blijven kleven.
Je hebt een levenlang gestreden,
de bodem leg je niet zelf, die wordt gelegd,
we kunnen slechts uitbreken, opnieuw beginnen,
Je hebt de stenen altijd mee gedragen.
Sommige herinneringen raak je nooit meer kwijt,
daar kon niemand je van redden.
| christiaan lich: | Woensdag, oktober 26, 2016 16:45 |
| zo eerlijk en goed mooi gedicht lof zij de here | |
| Werner S: | Woensdag, september 21, 2016 23:28 |
| sterkte | |
| september: | Woensdag, september 21, 2016 15:05 |
| Een heel mooi gedicht. Het raakt diep. Sterkte en liefs | |
| Clarice: | Dinsdag, september 20, 2016 23:00 |
| Je slaat de nagel op de kop. Ik vind het een heel mooi gedicht! Gts, Clarice | |
| Mr. Plokky: | Dinsdag, september 20, 2016 20:42 |
| Pijnlijke situatie. Veel sterkte met het verwerken | |
| teun hoek: | Dinsdag, september 20, 2016 14:35 |
| sterkte. th | |
| christina: | Dinsdag, september 20, 2016 12:37 |
| sommige dingen raakt je idd nee nooit meer kwijt... en is zijn scherpe randjes moeilijk te slijpen ..maar meisje blijf slijpen je kan het ..ik weet dat je al veel randjes heb geslepen |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, september 20, 2016 12:05 |
| en zo is het mooi |
|
| Auteur: - Suus - | ||
| Gecontroleerd door: - Suus - | ||
| Gepubliceerd op: 20 september 2016 | ||
| Thema's: | ||