jouw intiemste lach
ik heb je
meegenomen
uit het licht
van gisteren
vandaag
is nog te pril
voor jou
we schemeren
als man
en vrouw
bekenden we
niet onbemind
de nacht
schaduwde vaag
jouw intiemste lach
in zachtjes openen
het duister
gaf mij kracht
met jou weer
mezelf te zijn
wil melker
16/10/2016
ILse Bruintjes: | Maandag, oktober 17, 2016 15:49 |
mooi | |
Ruud Grootveld: | Maandag, oktober 17, 2016 08:15 |
Heel mooi poëtisch weergeven het ultieme samen beleven van een fijne relatie. |
|
Willem B. Tijssen: | Zondag, oktober 16, 2016 19:26 |
De nacht en de prille ochtend om iets uit verleden in een ander licht in romance te beleven. mooi. |
|
teun hoek: | Zondag, oktober 16, 2016 17:19 |
mooi, intiem, liefdevol. h gr. th |
|
Avr: | Zondag, oktober 16, 2016 14:18 |
Heel mooi dit intieme moment, samen zijn, verwoord! mvg Avr | |
Mamke: | Zondag, oktober 16, 2016 12:04 |
Mooi! :) | |
Anneke Bakker: | Zondag, oktober 16, 2016 08:49 |
Hoe de kracht van het duister de liefde openbaart, bijzonder mooi gedicht Wil. Zonnige zondag gewenst. Anneke |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 16 oktober 2016 | ||
Thema's: |