Nooit geknakt
nooit geknakt
ik heb haar
zien groeien
op de kale rots
altijd winderig
in armetierig licht
met nauwelijks zon
waar anderen
wiegden schichtte
bliksem in donderslag
zag hoe fier
zij bloeide terwijl
toch alles tegen zat
zij is nooit geknakt
tegenslagen kleurden
haar karakter strak
zij heeft vrucht
gegeven om haar
kracht door te laten leven
wil melker
21/10/2016
Reacties op dit gedicht
| Me-randa: | Vrijdag, oktober 21, 2016 22:42 |
| Ik zag het helemaal voor me. Heel erg mooi verwoord. | |
| september: | Vrijdag, oktober 21, 2016 20:26 |
| Wat een mooi gedicht en beeld schets je hiermee Wil. Het is alsof ik het voor me kan zien en daar hou ik van in jouw gedichten. Liefs en prettig weekend. | |
| teun hoek: | Vrijdag, oktober 21, 2016 17:50 |
| de natuur is sterk, gelukkig want wij rommelen maar aan. mooi Wil . teun |
|
| Clarice: | Vrijdag, oktober 21, 2016 16:34 |
| Het pad is voor sommige mensen moeilijker dan voor anderen... Heb veel respect voor hen die zich hierdoor weten te slaan, vaak staan deze mensen anders in het leven. Weer mooi verwoord, Wil! Gts, Clarice | |
| Avr: | Vrijdag, oktober 21, 2016 15:23 |
| Respect voor ieder, die aan dit beeld voldoet, of heeft voldaan! Een mooi en rakend schrijven!mvg Avr | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, oktober 21, 2016 11:42 |
| Als een eenzame bloem kan de kracht van de mens vrucht dragen. Heel mooi in dit gedicht verwoordt Wil. Zonnige groet. Anneke |
|
| Ruud Grootveld: | Vrijdag, oktober 21, 2016 11:41 |
| Vooral zij die door het lot overmatig veel tegenslag hadden en toch overeind blijven staan. Zullen door sterkte van karakter en opgewektheid van geest bij elke nieuwe tegenslag met opgeheven hoofd verder blijven gaan. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 21 oktober 2016 | ||
| Thema's: | ||