Er zijn zoveel jagers in een
stormachtige wind. Er zijn
zo veel zoekers op hun weg
door de duisternis verblind.
Kinderen van de hoop die het
licht nog niet eerder wisten
te zien. Die al op zo veel
deuren hadden geklopt voor
een nu niet, of een mogelijk
dan eens misschien.
Eeuwige optimisten in hun
strijd tegen een negativistische
tegenstroom. Met hun hart op de
goede plaats, maar toch altijd
net iets te min en altijd te
gewoon. Veelal gewaardeerd zolang
zij hun afstandelijke eigen koers
blijven varen; die hen zonder de
mogelijkheid hoger op te komen hun
onmisbare klus laten klaren.
Zonder strepen, sterren, medailles;
of misschien wel met een stank voor
dank in het verschiet; gaan de eeuwige
optimisten voort op hun separatistische
weg. Niet altijd graag gezien, maar zonder
hen gaat het ook niet.