gesloten afdeling
het kost hem moeite dit allemaal op een rij te krijgen
ware het niet dan toch waarschijnlijk
zoiets vormt zich organisch, dus zonder agenda
zwalkend tussen aangeharkte reservaten
dat heeft iets bevrijdends, maar voorziet ook in
beperkte huiver, want waar moet hij beginnen?
dan telt hij de muren, altijd een even getal
terwijl zijn beloften van kleur veranderen
laten we niet zwaarwichtig doen
een overbodige doch ongevaarlijke aberratie
ware het niet dan toch waarschijnlijk
zoiets vormt zich organisch, dus zonder agenda
zwalkend tussen aangeharkte reservaten
dat heeft iets bevrijdends, maar voorziet ook in
beperkte huiver, want waar moet hij beginnen?
dan telt hij de muren, altijd een even getal
terwijl zijn beloften van kleur veranderen
laten we niet zwaarwichtig doen
een overbodige doch ongevaarlijke aberratie
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Donderdag, december 22, 2016 09:24 |
| een eigen leefwereld , soms heftig , soms onbegrijpend berustend. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: Iniduo | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 22 december 2016 | ||
| Thema's: | ||