september: | Donderdag, januari 05, 2017 18:54 |
Ontroerend mooi gedicht lieve Anneke. Hoe de muziek en geestkracht samen kunnen gaan. Ondanks de ziekte en de zwaarte die dit brengt. Was het maar anders..Maar mooi en ontroerend hoe de muziek nog gespeeld kan worden. Liefs | |
Clarice: | Dinsdag, januari 03, 2017 20:34 |
Dat klopt, Anneke. Soms wilden we het zo graag anders. Heel mooi geschreven! Sterkte en gts, Clarice | |
Willem B. Tijssen: | Dinsdag, januari 03, 2017 18:21 |
De ongewisse gang van het leven is hier zeer realistisch voor het voetlicht gebracht in mooie bewoordingen. | |
wil melker: | Dinsdag, januari 03, 2017 15:47 |
Anneke.. geweldig hoe hij en jullie de muziek geredigeerd door Parkinson..nog met plezier kunnen volgen samen... mijn complimenten.. sterkte en liefs... wil |
|
Stroejaro: | Dinsdag, januari 03, 2017 15:35 |
Aangrijpend, knap verwoord! | |
Avr: | Dinsdag, januari 03, 2017 14:12 |
Een aandoenlijk schrijven. Waarmee je ook nog de waarde van muziek verwoord! Sterkte, Anneke! mvg Avr | |
Anneke Bakker: | Dinsdag, januari 03, 2017 11:44 |
sindsdien slaat mijn zoon de maten van de muziek stijf en stram op zijn geestkracht.( dat bedoelde ik Teun) Anneke |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, januari 03, 2017 11:20 |
is dat laatste niet van toon hermans? | |
teun hoek: | Dinsdag, januari 03, 2017 10:59 |
ook Mozart en Bach laten hun liederen nog klinken. h gr. teun |
|
Auteur: Anneke Bakker | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 03 januari 2017 | ||
Thema's: |