End Of Game
Water staat tot aan zijn lippen
Pijn, als naalden in zijn hoofd
Verzengend vuur raast door zijn aderen
Zijn ogen moe, zijn hart verdoofd
IJzig vallen regendruppels
op gecondenseerd geluk
Flitst de bliksem in de verte
slaat zijn laatste dromen stuk.
Schreeuwen gaat al lang niet meer
zijn stem is schor en nauwelijks daar
Sterren dansen voor zijn ogen
wijzen de weg naar wie-weet-waar.
Spanning stijgt, de vakken zijn bezet
Zwart claimt meer en meer gebied
de koning schaak gezet.
En daar is eindelijk verkoeling
geur van boeken, nieuw en oud
omringt hem in het komend duister
Laten hem achter, stil en koud.
24-7-2016
Pijn, als naalden in zijn hoofd
Verzengend vuur raast door zijn aderen
Zijn ogen moe, zijn hart verdoofd
IJzig vallen regendruppels
op gecondenseerd geluk
Flitst de bliksem in de verte
slaat zijn laatste dromen stuk.
Schreeuwen gaat al lang niet meer
zijn stem is schor en nauwelijks daar
Sterren dansen voor zijn ogen
wijzen de weg naar wie-weet-waar.
Spanning stijgt, de vakken zijn bezet
Zwart claimt meer en meer gebied
de koning schaak gezet.
En daar is eindelijk verkoeling
geur van boeken, nieuw en oud
omringt hem in het komend duister
Laten hem achter, stil en koud.
24-7-2016
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: D@aN | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 11 januari 2017 | ||
| Thema's: | ||