''Alleen ik''...
Eindelijk heb ik 't in de gaten...
Ik durf mezelf niet alleen meer met m'n gedachtes te laten,
omdat ik niet alleen wil zijn,
ik wil gewoon iemand waarmee ik over mijn shit kan praten...
Heb 'n hoop goeie mensen om me heen,
maar communiseren met hun is vaak een probleem...
Mijn problemen blijven zich opstapelen,
ik begin me in mijn gedachtes soms te verdwalen en heb weleens moeite om de goede energie uit te stralen...
Daarom probeer ik zo min mogelijk over alles na te denken,
heb in m'n slaap tijd genoeg om die shit te verwerken,
dat nadenken heeft me alleen nog maar weten te beperken...
Ik voel me klote...
Maar daar hoeven jullie tog nix van te merken..!?
Ik durf mezelf niet alleen meer met m'n gedachtes te laten,
omdat ik niet alleen wil zijn,
ik wil gewoon iemand waarmee ik over mijn shit kan praten...
Heb 'n hoop goeie mensen om me heen,
maar communiseren met hun is vaak een probleem...
Mijn problemen blijven zich opstapelen,
ik begin me in mijn gedachtes soms te verdwalen en heb weleens moeite om de goede energie uit te stralen...
Daarom probeer ik zo min mogelijk over alles na te denken,
heb in m'n slaap tijd genoeg om die shit te verwerken,
dat nadenken heeft me alleen nog maar weten te beperken...
Ik voel me klote...
Maar daar hoeven jullie tog nix van te merken..!?
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Stefan Kleintje | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 02 februari 2017 | ||
| Thema's: | ||