het dal en de berg...
Ik sleep me voort
verder dat dal in van het leven
verder dat dal in van verdriet
is er echt geen uitweg
uitweg uit dat verdriet?
Ik wil verder de berg op,
maar die berg is zo stijl
die berg is zo rotsig
en vol pijn,
het dal is zo diep
zo diep ...
Waarom...???
Ik wil echt verder
maar
dat dal is zo diep
en
die berg is zo stijl.
verder dat dal in van het leven
verder dat dal in van verdriet
is er echt geen uitweg
uitweg uit dat verdriet?
Ik wil verder de berg op,
maar die berg is zo stijl
die berg is zo rotsig
en vol pijn,
het dal is zo diep
zo diep ...
Waarom...???
Ik wil echt verder
maar
dat dal is zo diep
en
die berg is zo stijl.
Reacties op dit gedicht
| Judith de Laat: | Maandag, mei 27, 2002 18:43 |
| Mooie woorden, mooi gedicht... Als je dat kan, kun je die berg ook wel aan. |
|
| Ibex: | Maandag, mei 27, 2002 17:52 |
| Neem je moed bij je, en beklim die berg: stap voor stap, voetje voor voetje, en zorg dat je altijd steving staat. Zo zal je er geraken, misschien langzaam, maar zeker. knufs, Ibex |
|
Over dit gedicht
| Auteur: an | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 27 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||