Ruimte.
Ruimte.
De witte vlakte
ademt ruimte
zonnestralen glijden over het kristal
’t duin biedt nu
serene stilte
toppen verglijden in het dal.
Wat sporen van
herten en vogels
verhalen van komen en gaan
omgewoelde blaad’ren
door merels
zoekplekken die in ’t landschap staan.
De dennen met
hun groene naalden
kleuren nu mee in ’t overheersend wit
de tankval ligt
open als een spiegel
weerkaatst zo ook deez’ wintersnit.
Een ijsvogel vliegt met
snelle vleugslagen
plots in een kleurenflits voorbij.
Voor hem is weer
de vis bereikbaar
de vrieskou maakte hem niet blij.
De zon straalt warm.
Beladen takken
verliezen zo hun wit habijt
sneeuwklokblaadjes
tonen hun komen
verlangend naar de lentetijd.
th
Reacties op dit gedicht
| Connection: | Donderdag, februari 16, 2017 04:44 |
| Mooie ruimte natuur mooi bedicht Gts, Roger |
|
| Clarice: | Woensdag, februari 15, 2017 21:26 |
| Mooi beschreven hoe rustgevend het buiten in de natuur kan zijn! Gts, Clarice | |
| claire vanfleteren: | Woensdag, februari 15, 2017 18:59 |
| Zo mooi de natuur beschreven! | |
| Stroejaro: | Woensdag, februari 15, 2017 18:35 |
| Prachtig en zo beeldend! | |
| Willem B. Tijssen: | Woensdag, februari 15, 2017 18:05 |
| Indrukwekkend mooi natuurgedicht. | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, februari 15, 2017 17:17 |
| Zeventien graden op mijn balkon heerlijk, pal in de zon , dat was echt genieten. Jij hebt het mooie van de lente in de ruimte ontdekt waar je van genoten hebt zo te lezen. Mooi Teun, heel mooi. Fijne avond. Anneke |
|
| Avr: | Woensdag, februari 15, 2017 16:19 |
| Een wonderschoon natuur gedicht! Graag gelezen! mvg Avr | |
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 februari 2017 | ||
| Thema's: | ||