ver, ver weg
nog is het ver
en mijn blik verscheurt
dit doek met geschilderde
zon, wolken, sterren
- hoe het zou zijn
om door de lucht te vliegen
niet met elke stap
stof op te wervelen
wie ben ik toch
als achter iedere horizon
telkens een nieuwe wacht -
maar de regen komt
en ik open mijn mond
laat woorden drinken
opdat zij samen komen
zinnen vinden
die van mij vertellen
nu danst hij reeds op mijn hoofd
druppelt in mijn denken
en mijn hart loopt vol
een oceaan waarin golven breken
het gevoel vrijelijk stroomt
- kijk, ik ga
met de regen weg
ver weg
naar een veilige plaats -
sunset 26-02-2017
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Maandag, februari 27, 2017 08:16 |
Janny Scheybeler de Jonge, teun hoek, Dank jullie wel voor jullie lezen en reageren en nog een heel prettige (carnavals)maandag verder. Warme genegen groet, |
|
| teun hoek: | Zondag, februari 26, 2017 15:15 |
| bijzonder th | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, februari 26, 2017 15:11 |
| graag gelezen | |
