liefde tot de dood
Liefde tot de dood
Zij wilde een schijfje van zijn geheugen,
hij wilde best een oog van haar.
In hun slijtage waren ze complementair.
In de liefde, mekaars spiegelbeeld.
Zij bleven in leven voor elkaar.
Zij werd ziek en zei tegen haar schat:
“Man wat word ik hier verwend”.
Haar glimlach nog zo mooi,
haar wang zo zacht als bij die eerste kus.
Een paar uur later gleed ze weg.
Hij schudde zijn hoofd
Blijven leven voor elkaar
werd nu heel nijpend niet meer waar.
Claire Vanfleteren ©
Zij wilde een schijfje van zijn geheugen,
hij wilde best een oog van haar.
In hun slijtage waren ze complementair.
In de liefde, mekaars spiegelbeeld.
Zij bleven in leven voor elkaar.
Zij werd ziek en zei tegen haar schat:
“Man wat word ik hier verwend”.
Haar glimlach nog zo mooi,
haar wang zo zacht als bij die eerste kus.
Een paar uur later gleed ze weg.
Hij schudde zijn hoofd
Blijven leven voor elkaar
werd nu heel nijpend niet meer waar.
Claire Vanfleteren ©
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Maandag, februari 27, 2017 20:52 |
| Mooi, Claire! Sommige koppels volgen elkaar dan snel.. Gts, Clarice | |
| Willem B. Tijssen: | Maandag, februari 27, 2017 18:54 |
| Deze echte liefde zal ongetwijfeld ook de leegte na het wegvallen spiritueel hebben aangevuld. ontroerend mooi schrijven. |
|
| metske: | Maandag, februari 27, 2017 13:31 |
| een pareltje | |
| Avr: | Maandag, februari 27, 2017 12:24 |
| Droef mooi schrijven! mvg Avr | |
| wervelende regenboog: | Maandag, februari 27, 2017 11:13 |
| liefdevol tot de een de aarde verlaat... mooi inlevend geschreven h.gr. wr |
|
Over dit gedicht
| Auteur: claire vanfleteren | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 27 februari 2017 | ||
| Thema's: | ||