Een lange gemis
in vele lange dagen
zal ik het gemis dragen
nooit zal ik erin slagen
om het te kunnen verdragen
hen die ik zo mis
lachjes op hun gezicht
nog hun tranen
waar ik om huil
in vele lange dagen
zal het mijn plagen
want ik kan het niet dragen
waarom dan nog vragen
hen die ik zo mis
angst in hun leven
die Door de ziekte
ons moesten verlaten.
zal ik het gemis dragen
nooit zal ik erin slagen
om het te kunnen verdragen
hen die ik zo mis
lachjes op hun gezicht
nog hun tranen
waar ik om huil
in vele lange dagen
zal het mijn plagen
want ik kan het niet dragen
waarom dan nog vragen
hen die ik zo mis
angst in hun leven
die Door de ziekte
ons moesten verlaten.
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Donderdag, maart 09, 2017 14:10 |
| Hey Tulpje, dat gaat nooit echt over maar het kan toch een beetje meer gisteren worden...vraagt tijd. Sterkte! Gts Clarice | |
| teun hoek: | Donderdag, maart 09, 2017 13:05 |
| leven en los moeten laten het hoort er bij, hoe moeilijk soms ook. h gr. th | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, maart 09, 2017 12:23 |
| ach tulpje toch! | |
