Groot geworden meisje, laat het gaan
Groot geworden meisje,
Verstopt achter je mooie glimlach en je zoete tranen,
Houd een kleine o zo breekbaar mensje zich schuil.
Je vecht om niet te struikelen,
wankelend op weke enkels draai je bedachtzaam in het rond.
Groot geworden meisje,
Je draagt op je tere schouders,
een last.
Laat het los,
Laat het gaan.
Groot geworden meisje,
Wees nou kind,
Laat het varen.
Laat het zijn....
Wees nou kind,
Niet jou zorg, niet jou schuld..
Groot geworden meisje,
Waarom draag jij dan al de pijn?
Groot geworden meisje,
wees nou klein.
Laat het gaan..
Laat het gaan..
Wees een kind!
Verstopt achter je mooie glimlach en je zoete tranen,
Houd een kleine o zo breekbaar mensje zich schuil.
Je vecht om niet te struikelen,
wankelend op weke enkels draai je bedachtzaam in het rond.
Groot geworden meisje,
Je draagt op je tere schouders,
een last.
Laat het los,
Laat het gaan.
Groot geworden meisje,
Wees nou kind,
Laat het varen.
Laat het zijn....
Wees nou kind,
Niet jou zorg, niet jou schuld..
Groot geworden meisje,
Waarom draag jij dan al de pijn?
Groot geworden meisje,
wees nou klein.
Laat het gaan..
Laat het gaan..
Wees een kind!
Reacties op dit gedicht
| Avr: | Zaterdag, maart 25, 2017 10:51 |
| Een droef mooi, en herkenbaar schrijven! Scheiden doet lijden. Maar de schuldvraag ligt meestal bij de ouders. Als kind zijnde sta je daar ,helaas,tussenin! Heb hier mijn weg in gevonden. Hoop dat jij deze ook vind, Saskia. Sterkte! mvg Avr | |
| teun hoek: | Zaterdag, maart 25, 2017 10:00 |
| alleen al die oproep tekentde problematiek van wat is ontstaan. sterkte . th | |
Over dit gedicht
| Auteur: saskia_deen |  
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 25 maart 2017 | ||
| Thema's: | ||