dit is wat ik kan bieden
laat ons bruggen bouwen
- zegt hij
uit steen en staal
niet te vernielen door ’t gewicht
van pantservoertuigen
die ons komen redden
laat ons buigzaam vlechten
- zegt zij
lianen en groene twijgen
houdbare steigers van oever tot oever
voor de haastige voeten
die voor pantservoertuigen vluchten
ik bouw met dat wat ik heb
- zeg ik
werp mijn hart over de afgrond
- zij trekt een lichtend spoor in ’t duister -
en biedt het als noodbrug aan
ondanks dat het smal is
draagt zij toch ons allen
sunset 31-03-2017
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Vrijdag, maart 31, 2017 22:57 |
Avr, Dank je voor je lezen en heel mooi reageren. Nog een vredige vrijdagavond en warme genegen groet, |
|
| Avr: | Vrijdag, maart 31, 2017 21:37 |
| Een mooi en hartverwarmend schrijven! mvg Avr | |
| sunset: | Vrijdag, maart 31, 2017 20:34 |
wervelende regenboog, Dank voor je lezen en reageren en geniet een rustige vrijdagavond. Genegen groet, |
|
| wervelende regenboog: | Vrijdag, maart 31, 2017 19:45 |
| zie het helemaal voor me mooi! |
|
