uren die smarten
dit is de laatste keer , denk ik
geef mijn liefde alsook haar woorden, weg
aan het blad dat me denken doet
aan gelukkigere vroegere jaren
- papier is geduldig, zegt men
ook wanneer ik lees
dat een bierwagen in Stockholm
inrijdt op argeloze voetgangers
de lijst wordt onderhand wel lang:
Nice, Brussel, Berlijn
St, Petersburg en nu dus Stockholm -
er is niets dan gerustgesteld
geen pauze in het huilen der motoren
die de tijd niet nemen om tranen
te laten drogen – zij blijven komen
het is alsof de laatste dagen zich aankondigen:
uitgeleefd hangen zij weldra in bomen
verrot, door maden aangevreten
’s nachts wanneer het eindelijk stil wordt
zuchten uren die smarten
sunset 07-04-2017
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 07 april 2017 | ||
| Thema's: | ||